مدت هاست که محققان تواناییهای رفتاریِ پرندگان، که برای مغز کوچکشان بسیار پیچیده و پیشرفته به نظر میآید، را مورد بررسی قرار دادهاند. کورید corvidها خانوادهیی از پرندهگان، که شامل کلاغ و زاغ می شوند، از ابزار استفاده می کنند، قادربه حل مشکل هستند و حتی خود را در آینه تشخیص میدهند. این در حالیست که وزن مغز زاغ کمی سنگینتر از ۱۵ گرم می باشد. مغز شامپانزه به طور میانگین معادل ۴۲۰ گرم است.
پژوهشِ جدید Proceedings of the National Academy of Sciences تا حدی موضوع را روشن می کند. از میان ۲۸ گونهی حیواناتِ مطالعه شدهی یک تیم پژوهشگران بین المللی، مغز پرندهگان به نسبت دیگر حیوانها به طور فشردهیی پُر از سلولهای عصبی است – دو برابر بیشتر از پستانداران هم اندازه شان.
همچنین پژوهشگران دریافتند که طوطیهای بزرگ و کوید corvidها دارای دستههای سلول عصبی متراکمی در مغز یشینشان میباشند. فرضیههای موجود اظهار میکند که تعداد سلول عصبی بیشتر به توانایی درک بیشتر میانجامد. بنا بر این فرضیه، احتمال دارد که این دو گونه پرنده به ازای هر واحد حجمی، ادراک بیشتری نسبت به پستانداران داشته باشند.
تیم محققان از چک، اتریش و برزیل تعداد سلولهای عصبی طوطیها، پرندهگان آوازخوان و دیگر گونههای پرندهگان را پس از مرگ آنها مورد بررسی قرار دادند.
نتایج این تحقیق نظریهی موجود را تایید می کند. مبنی بر اینکه هر چند ساختار مغزی میتواند در گونههای مختلف حیوانات متفاوت باشد، لزوما اندازه یا حتی ساختار، موجب پیشرفته بودن مغز نیست. مهم محتواست.
محققان متذکر می شوند تحقیقات بیشتری لازم است تا ارتباط بین تعداد سلولهای عصبی و ادراک مشخص شود. گونههای بیشتری از پرندگان هست که باید آزمایش شوند.